Z Juszczyna przez Małikowski Groń
Bez znaków, ok. 3—3,25 g. Z przyst. kol. idziemy drogą do doi. Skawicy i drogi wiodącej przez długą wieś Biała do Zawoi. Ok. 2 km od linii kol. niedaleko przed mostkiem nad potokiem spływającym z prawej (w kierunku marszu) spod Malikowskiego Gronia zbaczamy w prawo poprzez równinkę u podnóża Skupniówki (636 m), zw. niesłusznie na mapach Kudyjówką. Ukośnie w lewo jej bezleśnym zboczem podchodzimy w stronę liściastego lasu na grzbiecie, zostawiając jej szczyt z prawej strony. Osiągamy grzbiet w obniżeniu, z którego w lewo wychodzimy na pd. zach. na Małikowski Groń (760 m), błędnie na mapach oznaczony jako Witkowka. Minąwszy go schodzimy jeszcze w tym samym kierunku, a następnie, gdy zacznie już opadać wyraźnie, skręcamy w prawo (pn. zach.) ku przełęczy (618m). Przez przełęcz tę przechodzi droga z Grzechyni do Zawoi, obok której oryginalna drewniana dzwonnica, zbudowana na słup i oszalowana deskami. Wewnątrz zbudowana jest węższa część ze słupów pochyłych wystająca wysoko ponad czterospadowy dach gontowy, który nakrywa szerszą część (ok. 2 g.). Z przełęczy podchodzimy na pn. zach. do osiedla i grzbietem zbaczającym nieznacznie ku zach. docieramy do osiedli u pd. podnóża Magurki i zn. czerwonych (nr 212) w miejscu, gdzie one zszedłszy spod Magurki skręcają ostro na pd. zach. Stąd na szczyt Magurki wariantem opisanym przy szlaku nr 212.
